Tijdens de Eerste Wereldoorlog was de ‘Permanance des Réfugiés’ te Rouen een belangrijke partner van de Belgische overheid in Normandie.
De hulporganisatie zorgde indien nodig voor de opvang en maaltijden van kinderen en begeleiders bij hun aankomst te Rouen.
Soms zorgde de organisatie ook voor enkele dagen logies in afwachting van een overplaatsing naar een schoolkolonie.
De ‘Permanence des Refugiés’ aan de Rue Saint-Romain, 38 te Rouen werd in het begin van de oorlog opgericht wanneer duizenden Belgische en Noord-Franse vluchtelingen, vooral vrouwen en kinderen, te Rouen arriveerden.
Hun opdracht was te zorgen voor logies of de vluchtelingen minstens een tijdelijk opvangplaats te bieden, de nodige kledij beschikbaar te stellen en werk te zoeken.
EMILE LESERGEANT, priester van de Kathedraal te Rouen, was voorzitter van het ‘Comité’ dat werd opgericht op initiatief van monseigneur FUZET, aartsbisschop van Rouen,
Voor het dagelijks bestuur werd LESERGEANT bijgestaan door de heer DIEUSY (advocaat), MARCEL LE BOURGEOIS (industrieel), SILIE (ingenieur), NICOLAS (dokter in de rechten uit Luik), CHEVALIER (voormalig verzekeringsagent) en de gepensioneerden HAUTEUR en LIZET.
REFECTOIRES
Vijf refters werden opgestart:
– Sainte-Marie aan de rue de la Chaine, 23, onder leiding van juffrouw BESSON-KOPP dat 90 maaltijden per dag kon opdienen.
– Saint-Romain aan de rue Saint-Romain, 38, onder leiding van Les Religieuses de la Miséricorde dat 150 maaltijden per dag kon opdienen.
– Ferrère aan de rue de la Seille onder leiding van Les Religieuses de Saint-Vincent-de-Paul aan de Rue Bourg-l’Abbé dat 160 maaltijden per dag kon opdienen
– Saint-Nicolas aan de rue Saint-Nicolas, 24, onder leiding van Andrée Dieusy met hulp van Belgische zusters Paulinen dat 70 maaltijden per dag kon opdienen voor personeel dat tewerkgesteld werd in de naaiateliers van het leger.
– Jeanne-d’Arc aan de rue de la Grosse-Horloge, 141 dat samen met het Comité central des Refugiés werd opgericht en 150 maaltijden per dag kon opdienen. Deze refter stond onder leiding van de heren QUITARD en MARC met hulp van zusters Franciscanessen.
De kinderen die naar de schoolkolonies trokken werden meestal naar de refters van Saint-Romain, Saint-Nicolas en Jeanne d’Arc gevoerd voor het nuttigen van een maaltijd.
ABRI Saint-Eloi
Aan de rue Saint-Eloi, 35 werd door de heer M.LEBLANC een woning ter beschikking gesteld waar vluchtelingen tijdelijk konden logeren. De leiding werd toevertrouwd aan verschillende Belgische religieuzen en mevrouw LE BOURGEOIS.
Ook Belgische en Franse soldaten op verlof konden op dit adres overnachten en een maaltijd krijgen.
REFUGE Saint-Eloi
Op vraag van de stedelijke overheid van Rouen nam het Comité de la Permanence ook het bestuur op van de ‘Refuge’ in een voormalig douanekantoor aan de rue Saint-Eloi, 30, waar vluchtelingen tijdelijk konden logeren en een maaltijd krijgen.
In de ‘Refuge’ werden eerste twee jaar 292 kinderen op weg naar de schoolkolonies opgevangen.
PENSION Sainte-Marie
Sinds september 1914 werden in dit gebouw aan de rue de la Chaine, 23, gemiddeld 35 vluchtelingen per dag opgevangen om te overnachten en een maaltijd te nemen. De vluchtelingen betaalden hiervoor 10 francs per week.
VESTIARE
De hulporganisatie beheerde eveneens twee vestiaires:
– aan de rue de la Grosse-Horloge, 141, onder toezicht van mevrouw QUITARD een vestiaire die was opgericht door het Comité central des Réfugiés
– aan de rue d’Elbeuf bestuurd door M.LIZET
Naast de individuele giften van de bevolking ontvingen de vestiaires ook grote hoeveelheden kledij uit America, Australië en Canada.
LAYETTES
Voor moeders van pas geboren baby’s werden wiegjes en kledij ter beschikking gesteld
CHAUSSURES
Aan de rue Saint-Jacques werd een verdeelpunt voor schoenen en laarzen geopend onder leiding van juffrouw DIEUSY.
BUREAU de placement gratuit
Tewerkstelling van vluchtelingen was de grootste zorg van het Comité de la Permenance.
Hiervoor werkte het comité samen met onder andere industriëlen, handelaars en welstellende families uit de regio die op zoek waren naar extra hulp.
ATELIER Saint-Romain
Een confectie atelier in de gebouwen van La Permanence, onder toezicht van ALBERT LEGRAND van het warenhuis la Belle-Jardinière, stelde dagelijks 60 dames tewerk.
In het atelier waar 46 elektrische naaimachines beschikbaar om vooral militaire kledij te vervaardigen.
De Permanence zorgde voor het rekruteren van personeel waaronder ook oudere meisjes.
ATELIER Saint-Nicolas
In een gebouw, ter beschikking gesteld door La Société de St.-Vincent-de-Paul aan de rue Saint-Nicolas, 24, werd de afwerking van kledij uitgevoerd door een 30-tal dames.
OUVROIR
Deze afdeling ‘Le tricot du soldat belge’ onder toezicht van mevrouw A.Delalande was ondergebracht in een appartement van juffrouw YVER DE LA BRUCHOLLERIE en gevestigd aan de rue Saint-Romain.
Vier maal per week kwamen ‘les Dames de la Société rouennaise’ samen om kledij te breien voor Belgische soldaten en de armste vluchtelingen. De dames betaalden hiervoor 20 fr. lidgeld.
MACHINES à COUDRE
Om thuiswerk te bevorderen stelde de Permanence naaimachines ter beschikking die werden verhuurd aan 10 fr. per maand en na vijftien maanden eigendom waren van de gebruikers.
COLONIES SCOLAIRES BELGES
Wanneer vanaf september 1915 honderden Belgische kinderen uit de Westhoek met treinkonvooien in Rouen terecht kwamen en enkelen er drie weken verbleven tot de overheid een aantal schoolkolonies had ingericht, werd aan de Permanence gevraagd om samen met een aantal communauteiten van religieuzen en internaten, hulp te bieden bij het logeren en aanbieden van maaltijden.
Een jaar later werden reeds ruim 2000 kinderen opgevangen.
oorlogskantschool.wordpress.com 